Kung-fu to mocno popularna sztuka walki w Chinach i innych azjatyckich krajach. W Europie dużą popularność zyskały dzięki filmom fabularnym z udziałem Bruce’a Lee, tj. Wejście Smoka, Droga Smoka, Wściekłe Pięści.
Kung-fu – niejasna definicja?
Termin kung-fu pierwotnie odnosił się nie tylko do sztuk walki. Definiował osiągnięcie bardzo wysokiego poziomu w konkretnej dziedzinie (niekoniecznie w sztukach walki). Z czasem jednak pojęcie te zostało mocno spopularyzowane w tym kontekście. I choć w Chinach używa się go nadal w celu określenia wysokiego poziomu, to w Europie – dotyczy tylko i wyłącznie specyficznego stylu walki.
Kung-fu – style walki
Wyróżnia się jedenaście stylów walki Kung-Fu:
- Styl Białego Żurawia
- Styl Małpy
- Styl Modliszki
- Styl Pięść Pięknej Wiosny
- Styl Płonącego Smoka
- Styl Tygrysa
- Styl Żmii
- Styl Leoparda
- Styl Długiej Pięści
- Styl Chow Gar
- Styl Kombinacji Walczącej Pięści
Dla przeciętnej osoby „kung-fu” to „kung-fu” i tyle. Style te jednak znacząco od siebie odbiegają. Techniki są skrajnie od siebie różne.
Rozwój chińskich stylów walki – gdzie?
Chińskie sztuki walki to dla niektórych styl życia. Najliczniejsze państwo świata przykłada ogromną uwagę do trzech miejsc w których są one trenowane. Stanowią one niejako wizytówkę kung-fu i całych Chin:
- Klasztor Szaolin
- Klasztor Wudang
- Ośrodek Emei
To miejsca szczególne. Dostanie się do nich jest bardzo trudne. Aby móc rozwijać tam swoje umiejętności trzeba spełnić szereg różnych warunków.
Kung-fu w Polsce
Popularność kung-fu w Polsce z całą pewnością nie należy do najwyższych. To niszowa sztuka walki, która oferowana jest tylko w nielicznych klubach/akademiach. Cechuje ją jednak coś szczególnego – niski odsetek osób rezygnujących z nauki tych technik.
Uważa się, że każdy kto choć raz spróbuje prawdziwego treningu jednego ze stylów kung-fu – bezgranicznie się w nim zakocha. Zdaniem wielu – kung fu to znacznie więcej niż tylko sztuki walki.
Kung-fu – czy warto trenować?
Czy warto? Odpowiedź na to pytanie udzielone zostało w poprzednim akapicie. Ilość zainteresowanych może i jest mała, ale… stale rośnie. Mało kto rezygnuje z kung-fu, gdyż to dyscyplina nie tylko sportowa. To wskazówka do kroczenia przez życia.
Za sprawą kung-fu nie tylko nauczymy się jak skutecznie uderzać, walczyć i bronić się. Skuteczny trening pozwoli także: zapanować nad emocjami, wyciszyć się, skoncentrować. Nie bez powodu, ta sztuka walki określana jest mianem „zagłębiania się w ciało i umysł”. Nierzadko porównuje się ją do jogi czy medytacji.
Kung-fu – dla kogo?
Czy każdy może trenować kung-fu? Dla kogo jest to sztuka walki? O ile dostanie do klasztoru Szaolin wiąże się z wieloma restrykcjami, o tyle trening w zwykłej akademii jest dostępny dosłownie dla wszystkich. To sztuka walki, która nie wymaga ogromnej motoryki i perfekcyjnej kondycji ciała.
Kung-fu zaleca się trenować od najmłodszych lat – wspomaga prawidłowy rozwój, buduje samodyscyplinę i zwiększa świadomość.